اظهارنظرهای دیرهنگام افرادی مانند حسن روحانی و علی‌اکبر ناطق نوری در محکومیت فتنه‌گران پس از گذشت 20 ماه در حالی است که به‌نظر می‌رسد با اطمینان از افول قطعی فتنه و تثبیت انزجار عمومی از آن‌ها پروژه "نجات هاشمی" به قیمت عبور از موسوی و کروبی کلید خورده است.
 در حالی که پس از گذشت 10 روز فراخوان‌های جریان فتنه برای روز 25 بهمن که از لحاظ حجمی قابل مقایسه با مواردی مانند روز 22 خرداد امسال نبود، در شهر تهران با جمعیت بالغ بر 10 میلیون نفر، کمتر از 10 هزار نفر به خیابان آمدند.
بی‌اعتنایی به فراخوان فتنه در شرایطی بود که به گفته شاهدان عینی نه تنها مردم با تعداد معدودی از افرادی که با انگیزه مشخص ایجاد آشوب به خیابان آمده بودند، همکاری نمی‌کردند بلکه در مواردی انزجار خود را نیز ابراز می‌کردند.
 در یک مورد مشخص زنی که محل سکونتش در اوایل خیابان 12 فروردین تقاطع انقلاب بود،‌ از بالای پنجره در واکنش به فردی که زنگ در منزل او را زده و از وی برای پنهان شدن در خانه‌اش تقاضا می‌کرد، با تندی می‌خواست که به این رفتارها پایان دهند و تأکید کرد که سال گذشته هم که به شما پناه می‌دادیم، اشتباه کردیم.
در عین حال،‌ به‌نظر می‌رسد به‌دنبال اطمینان از میرایی قطعی جریان فتنه و قادر نبودن به تجدید حیات با گذشت بیش از یک سال از 9 دی 88، تعدادی از افرادی که با سکوت خود در طول 20 ماه گذشته خدمات زیادی به این جریان کردند? به این نتیجه رسیده‌اند که برای مصلحت بالاتری که "نجات هاشمی در آستانه انتخابات هیئت رئیسه مجلس خبرگان" و "احیای شخصیت خود برای ماندن در لایه‌های نظام" است، باید از موسوی و کروبی عبور کرده و به مرده فتنه لگد بزنند.
در این زمینه، مشخصا علی‌اکبر ناطق نوری و حسن روحانی اظهاراتی مطرح کرده‌اند که طرح آن‌ها در زمان فعلی و در حالی که آشوب‌های خرداد و تیر 88، روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و حتی روز عاشورا که به مراتب تبعات منفی بیشتری برای کشور داشت، آن‌ها ‌سکوت کرده بودند، عادی به‌نظر نمی‌آید.
همچنین آقای هاشمی رفسنجانی نیز که اوایل بهمن ماه جاری به صراحت تأکید کرده بود که مواضعش همان نظراتی است که در خطبه‌های نمازجمعه 26 تیر ماه 88 بیان کرده، به‌طور تلویحی از رفتارهای خلاف قانون انتقاد کرده و در حالی که حاضر نشده است از واژه "فتنه" و اشاره مستقیم به سران آن استفاده کند، گفته است رفتارهای خلاف قانون بر اساس نظر امام راحل حرام است.
این در حالی است که برخی از فرزندان آقای هاشمی در جریان آشوب‌های سال گذشته نقش فعالی داشته و یکی از آنان هنوز متواری است. همچنین اظهارنظرهای وی در طول 20 ماه گذشته عمدتا در خدمت جریان فتنه بوده، به‌طوری که بارها به خبر اول رسانه‌های ضدانقلاب تبدیل شده است.
در جلسه دو روز قبل هیئت رئیسه مجلس خبرگان نیز که در نهایت بیانیه‌ای به اسم مجلس خبرگان از آن منتشر شد،‌ آقای هاشمی تمایلی به صدور بیانیه نداشته که با تأکید قاطع سایر اعضای هیئت رئیسه، این بیانیه منتشر شد.
اما در حالی که کمتر از 20 روز به انتخابات هیئت رئیسه مجلس خبرگان باقی مانده است، افرادی مانند ناطق نوری و روحانی که با سکوت و یا اظهارنظرهای مورد تمایل جریان داخلی و خارجی فتنه به امیدواری آن‌ها کمک کرده بودند، باید قبل از چیدن هر سناریوی جدیدی از جمله احیای خود و آقای هاشمی، در مورد رویکرد و مواضع قبلی خود مانند نشست دور یک میز با موسوی خوئینی‌ها و دیگران توضیح دهند.
در این میان، تحرکات مشکوک در رسانه ملی نیز برای تطهیر این افراد و برجسته کردن اظهارنظرهایی که گویندگان آن‌ها را از نظام طلبکار نشان می‌دهد، به‌جای اینکه در همین مصاحبه‌ها از آن‌ها پرسیده شود در طول این مدت چرا مهر سکوت بر دهان داشته و یا با جریان فتنه همکاری کرده‌اند،‌ عادی به‌نظر نمی‌رسد.